بررسى تأثیرات سیستم اطلاعات جغرافیایى (GIS) در برنامه‏ ریزى شهرى و منطقه‏ اى

سیستم‏ هاى اطلاعات جغرافیایى و تکنولوژى‏ هاى اطلاعات کامپیوترى مربوط به آن به طور معمول در برنامه‏ ریزى و مدیریت در عصر حاضر به کار مى‏ رود. بخش مهمى از پشتوانه تئوریک و متودولوژیک سیستم اطلاعات جغرافیایى، ریشه در انقلاب «کمّى و کیفیتى» جغرافیا دارد. از این رو جاى تعجب نیست که اغلب سیستم اطلاعات جغرافیایى را متهم مى‏ کنند که ذاتاً وابسته به «راسیونالیسم» و «پوزیتیویسم» بوده، بنابراین براى استفاده در رویکردهاى برنامه‏ ریزى بازتر از مدل اجمالى عقلانى فایده‏ اى ندارد. هدف این پژوهش بررسى تأثیرات سیستم اطلاعات جغرافیایى در برنامه‏ ریزى شهرى و منطقه ‏اى بوده است و سعى شده تا به موارد ذیل پرداخته شود: توسعه پایگاه اطلاعات جغرافیایى براى تحلیل ‏هاى مرتبط با برنامه‏ ریزى، همسو سازى تکنولوژى‏ هاى زمینى - فضایى با مدل‏ هاى شهرى، ساختن سیستم‏ هاى پشتیبانى برنامه ‏ریزى، تسهیل گفتمان و مشارکت در فرایند برنامه ‏ریزى و ارزیابى فعالیت ‏هاى برنامه ‏ریزى و تأثیر تکنولوژى بر آن. در حالی که پیشرفت‏ هاى علمى در زمینه ساخت ابزارهاى پشتیبانى کننده برنامه‏ ریزى، چشمگیر بوده است، کوشش چندانى براى فراهم آوردن رهنمودهاى علمى درباره مدیریت استراتژیک اطلاعات، نهادینه کردن ابزارهاى حمایتى اطلاعات و تصمیم‏ گیرى و انتقال تکنولوژى به جایگاه برنامه ‏ریزى انجام نگرفته است. این کوتاهى از اشاعه ابزارهاى برنامه ‏ریزى کاربرد دانش در فرایند تصمی م‏گیرى و سیاست گذارى را محدود مى‏ کند، فرایندى که براى توسعه کشورهاى داراى اقتصاد، اجتماع و محیط زیست سالم، ضرورى است. این پژوهش درصدد بررسى تأثیرات سیستم اطلاعات جغرافیایى بر برنامه‏ ریزى شهرى و منطقه‏ اى مى‏ باشد.